NƏSİMİ

Düşdü yеnə dəli könül gözlərinin хəyalinə,

Kim nə bilir bu könlümün fikri nədir, хəyali nə?

Al ilə ala gözlərin aldadı aldı könlümü,

Alını gör nə al еdər, kimsə irişməz alinə.

Huşəng Cəfəri

YAR GEDƏNDƏ

Baxdım dalısıca yar gedəndə,
Bir yolda dedim baxar gedəndə,
Baxdı qapıdan geçəndə güldü,
Bilmirdi ürək umar gedəndə.

Huşəng Cəfəri

SAVALAN

Uçur ilhamım o quşlar kimi ki Yaz vədəsində

Qovzanır maavi göyə ta uca baş bir dağa qonsun

Körpə qartal kimidir

Gah cəkilir gözdən itincək

Əylənir gah savalan eşqinə, ağdan- ağa qonsun

Hər uca dağ ki görürsən başı qarda ağarandır

Ora bil ki savalandır.

Amma yox !

Hər uca dağ səsimi alsada tez qeytərəcəkdi

Səsi qeytərmək həman, yel biləcəkdi

Axı yel yolçudu getgin o ki söz saxlıya bilməz

Yel sözü qapdı qaçırdar onu kim haqlıya bilməz

Yel gedərgindi pıçıldar sözü kollar qulağında

Sözü qurban eliyər qırnada qanqal ayağinda

Çevirər söz çanağında

Calayar dağlara hər bir sözü min söz törədəndi

Bilmirəm sirrı nədəndi

Yel gedərgindi yeli saxlamaq olmaz

Yelə bel bel bağlamağ olmaz.