NAZİM HİKMET

Nazim Hikmet (1902 - 1963)

Akşam gezintisi

Hapisten çıkmışın
Çıkar çıkmaz da
Gebe koymuşun karını
Takmışın koluna
Geziyorsun akşamüstü mahallede
Karnı burnunda hatunun
Nazlı nazlı taşıyor mukaddes yükünü
Sen saygılı ve kibirlisin
Hava serin
Üşümüş bebek elleri gibi
Bir serinlik
Avuçlarına alıp onu ısıtasın gelir

NAZİM HİKMET

Nazim Hikmet (1902 - 1963)

Yanında yatan kim?
Yanlızlık değil....


Uyandın nerdesin?
Evinde.
Alışamadın hala uyanır uyanmaz evinde olmaya
On üç yıl hapiste kalmanın sersemliklerinden biri de bu.
Yanında yatan kim?
Yalnızlık değil
                            karın
Uyuyor melekler gibi mışıl mışıl
Yaraştı hatuna gebelik
Saat kaç?
                         sekiz
Demek ki akşama kadar emniyettesiniz
Çünkü teamüldendir
Polis ev basmaz güpe gündüz.

Huşəng Cəfəri

"Yar Ağladı"

Yarın boyun qucaqladım yar ağladı mən ağladım
Yığışdı qonşular bütün car ağladı mən ağladım

Başında qar qalan dağa danışdım ayrılıq sözün
Bir ah çəkib başındakı qar ağladı mən ağladım

Tarımda nar ağacları məni görüb danışdılar
Boyumu zeytun oxşadi nar ağladı mən ağladım

ZƏLİMXAN YAQUB

MƏN SƏNİN QƏLBİNƏ NECƏ YOL TAPIM?

Gəl mənim ömrümün şirin dünyası,

Məhəbbət adlanan pirin dünyası,

Fərhad əfsanəsi, şirin dünyası,

Qalamı uçurum, qayamı çapım,

Mən sənin qəlbinə necə yol tapım?

Ömrüm sənə sarı düşən güzardı,

Əvvəli beşikdi, sonu məzardı,

Ay Allah, bu azar nə xoş azardı,

Ürək ağrılarım, könül əzabım,

Mən sənin qəlbinə necə yol tapım?

HƏBİB SAHİR

QORXMA ŞANLI ELİM....

Qorxma ! 
Bu mavi göy altında yanan al günəşin ,

Və üfüqlərdə gülən al şafağın ,

Sönməyəcək .

Ey mənim şanlı elim!

Hürr vətənim,

Al günəşim ,

Gözgü tək parlaq üfüq,

Dərya kimi çərx əsir ,

Ey qadınlar,analar!

Bircə açın pəncərəni ,

Sübh açılmaqdadı,

Sübhün yeli dağlardan əsir.

MARAĞALI OHƏDİ (Əvhədi marağayi)

GETMƏ GÜLÜM

Bu gecə tək bu gecə məndən uzaq getmə gülüm,
Sən ışıqsan gözümə, həmdə çiraq, getmə gülüm.

Qoy yanımdan gedə hammı bu işə qorxum yox,
Təkcə sən sən ürəyə qəlbə dayaq, getmə gülüm.

Sənin o, gül cəmalindan evimiz cənnət olub,
AxI sənsiz nəyə lazim bu otaq!? getmə gülüm.

Sərxoşam mən bu gecə ah o xumar gözlərdən,
Məni matəm də qoyub, sən bu sayaq getmə gülüm.

Mən sənin vurqununam xəstəsiyəm hicranın, 
Bari et bir gecəlik keyfimi çaq getmə gülüm.

Etinasızlıq edib qaçma vəfa kuyundan, 
Qapının torpağıdır “Ohədi” bax getmə gülüm!

NÜSRƏT KƏSƏMƏNLİ

 BİRİ VARDI, BİRİ YOX !

Olan olub, keçən keçib bəlkə də,

İndi daha kövrəlməyin yeri yox.

Ömrüm boyu belə gəlib mənimki

Əvvəlindən biri vardı, biri yox.

Uzaqdaydı mən istəyən ocaqlar,

Urəyimdən gəlib keçdi sazaqlar.

Atalıydı, analıydı uşaqlar,

Bizim evdə biri vardı, biri yox.

Gözlərimə doldurmuşam yağışı,

Bir köynəkdə çıxarmışam mən qışı.

Şalvar-pencək geyinirdi tay-tuşum,

Məndə isə biri vardı, biri yox.

NİZAMİ GƏNCƏVİ

Dilbər istərəm ...!

Afərin hüsnünə, mən bir belə dilbər istərəm,

Gecələr şəm yanar, sən kimi gövhər istərəm!

Od ləbin, ud xalın, hər biri şəkkər kimidir,

Valehəm onlara mən, bir belə məcmər istərəm!

Duzda çox ləzzət olar, amma ki, şirin olmaz,

Duzlusan, həm də şirin, sən kimi şəkkər istərəm!

Sənin eşqinlə töküb, hər iki dünyanı bu gün,

Bir qədəhdən içərəm, mən belə sağər istərəm!

Mişk zülfün nə gözəl, aləmə ənbər dağıdır,

Gör nə xoşdur, gözəlim bir belə ənbər istərəm!

Bağladın zülfünə qul tək bu Nizamini özün,

Söyləyir zülfün ucu, bir belə çakər istərəm.